Las ik op het raam van een winkeltje in de Jordaan in Amsterdam. Hoewel de zin voor mij helemaal nieuw was en erg vrolijk stemde, blijkt het een al hele oude zin (raadpleeg internet).  2000 jaar oud om precies te zijn. Van Epictetus.

Een zin die 2000 jaar later op een winkelruit staat en die raakt. In ieder geval mij en degene die die zin op die winkelruit schreef. En die moeiteloos een aantal 21e eeuwse competenties samenvat. Tja, er is verbluffend weinig nieuws onder de zon, om er nog maar eens een andere al eeuwen dode schrijver in te gooien. In ieder geval waar het menselijke eigenschappen betreft.

Alleen al in de afgelopen twee weken bijvoorbeeld krijgen we van een organisatie in de IT en van één in de zorg de vraag: hoe kunnen we bewerkstelligen dat we niet zoeken naar waarom iets niet kan, maar juist zoeken naar hoe het wél zou kunnen. Naar een houding ‘hoe kan het wél in plaats van daarom kan het niet’.

Het lijkt zo simpel: wees onwetend, snap niet hoe het zit, kijk voor het eerst. Wees iemand die niet weet dat het niet kan. Zoals onbedoeld in de film Being there geïllustreerd wordt. Of organiseer zo’n iemand, organiseer onwetendheid.

Diversiteit als noodzaak en niet als wenselijkheid (“iedereen stond aan mijn kant dus de boot sloeg om”, zegt Loesje). En dat terwijl we wonen in een land waarin diversiteit op alle fronten onder handbereik is…

(En ik had me nog wel zó voorgenomen: géén boodschap!)