Nederland verandert, de zorg verandert mee! Dat de zorg aan de vooravond van 2015 staat van grote veranderingen is natuurlijk geen nieuws meer en dat de praktijk (nog) niet lijkt aan te sluiten op de beleidsplannen is eerder regel dan uitzondering. Maar dat  neemt niet weg dat veel instanties en medewerkers te kampen hebben met onduidelijkheid, onrust, onzekerheid en zorg(en)...

Een branche in onrustig vaarwater is natuurlijk als een pot met honing voor allerlei bedrijven die een goed advies, of zelfs de oplossing lijken willen aanbieden. Of het nu gaat om het moderniseren van de automatisering om het EPD goed en snel te kunnen invoeren, het oppimpen van de website en online media beleid omdat je de commerciële concurrentie bij wil blijven of het inhuren van organisatie adviesbureaus die je helpen een nieuwe  organisatievorm te kiezen. Men neemt het graag van je over. En ik betrap mezelf erop dat ook ik zelf graag zorg. Er zitten al allerlei oplossingen in mijn hoofd waarvan ik overtuigd ben dat ze ‘mijn klanten’ kunnen  helpen in deze roerige tijden.

Maar tegelijk bekruipt met het gevoel dat ik de plank missla. Ik wil een branche, die volop  in ontwikkeling is de verantwoordelijkheid bij haar cliënten te leggen, vanuit mijn expertise werk  uit handen nemen. Moeten we als adviseurs, als ondersteuners en raadgevers van onze klanten niet aansluiten aan de ontwikkeling van “zelfredzaamheid en eigen regie”? Is het niet zinvoller om bedrijven te prikkelen en ze tot denken aan te zetten, en niet meteen met een pasklare oplossing te komen. Moeten we niet als HR professionals ervoor zorgen dat de medewerkers van de zorginstellingen zich kunnen voorbereiden op alles wat er nog komen gaat, praktisch, laagdrempelig en vooral afgestemd op de individuele behoefte?

Wat mij betreft gaan we terug naar de basis en kijken we waar het echt om gaat, hoe kunnen we zorginstanties en alle medewerkers, of het nou de voorzitter van de Raad van Bestuur is, of de verzorgende in de wijk, ondersteunen met  hun vraagstukken. Wat een diversheid aan adviessituaties kan opleveren, van bedrijfkundige vraagstukken tot roosterproblematiek, waarbij het volgens mij onze plicht is het probleem niet over te nemen, maar de organisatie(oftewel de persoon) te ondersteunen het zelf  op te lossen. Wellicht betekent dat minder lijvige adviesrapporten, minder grootschalige ontwikkeltrajecten, en minder directe omzet, maar wel een trouwe klant die veerkrachtig om kan gaan met de veranderende omgeving waarin zij terecht is gekomen.